Przejdź do głównej zawartości

Posty

2. Krótka historia życia

  Cześć! Dziś opowiem krótką historię. Zawsze marzyłam, żeby mieć dużo dzieci, rodzinę, męża, dom na wsi z dużym ogrodem w pobliżu lasu i psa, oraz pracę, w której mogę mówić w kilku językach i sportowo grać w siatkówkę, jak długo to będzie możliwe, oraz podróżować. Obiektywnie mogę stwierdzić, że spełniłam swoje marzenia z wyjątkiem podróżowania. W 2019 roku przeprowadziliśmy się do mojego wymarzonego domku na wsi z dużym ogrodem pod lasem. W swojej wymarzonej dużej kuchni mogłam gotować i piec, co uwielbiam. Miałam męża Czecha i dwójkę wspaniałych dzieci. Nieoczekiwanie szybko pojawił się i piesek. Pracowałam w firmie w Czechach, w której każdego dnia mówiłam w kilku językach. Grałam w siatkówkę. Czego chcieć więcej? Życie spokojne i przewidywalne w obcym kraju, który w końcu polubiłam. Ale czy byłam szczęśliwa? Niestety nie. Dlatego zaczęłam szukać, dlaczego nie? Czego mi brakowało? Rok 2022 był przełomowy. Odeszłam od męża, bo po 3 latach kryzysu nie byliśmy w stanie utrzym...
Najnowsze posty

1. POWITANIE

Cześć! Witaj na moim blogu Długo zbierałam się, żeby założyć tego bloga. W końcu przyszedł moment, w którym poczułam, że chcę i muszę mówić — o sobie, swoim życiu, swoich pasjach i drodze, którą przeszłam. Mam na imię Monika i ten blog będzie moją przestrzenią do dzielenia się z Wami wszystkim, co dla mnie ważne: radościami, trudnymi chwilami, marzeniami, które mam — dziś bardziej niż kiedykolwiek. Za mną intensywny czas mierzenia się z chorobą nowotworową. Przeszłam leczenie, które zmieniło mnie na zawsze — fizycznie i emocjonalnie. Teraz wracam. Powoli, ale z nadzieją i ogromną chęcią życia już na innych warunkach. Na własnych. I właśnie o tym chcę tutaj pisać. Ale nie będzie tylko o chorobie. Piszę też, bo chcę podzielić się z Wami moimi pasjami — wspinaczką skałkową, która uczy mnie pokory i siły, siatkówką, która daje mi poczucie wspólnoty i radości z ruchu, oraz malowaniem, które jest dla mnie jak terapia — kolorami opowiadam to, czego nie da się wyrazić słowami. Ten blog to troc...